Wednesday, January 22, 2014

everyday and in everyway i am getting better better and better

Söz ve müzik Demir Demirkan...
Şarkı gibi değil mi? Güne böyle başlamalı. Böyle başlamaya başladım ben. Ama her gün böyle yapmalı. 40 kere söylersen olurmuş. 40 bin kere söylersen Yoda olunurmuş.
Dün "Ben yattım, arkası yarın" diye havalı bir iyi geceler öpücüğü vermiştim ya size, (siz kim? Şimdilik facebook'ta blog adresini verdiğim 'durum güncellemesini' beğenerek kimliğini ifşa etmiş 12 kutsal kişi, 12 havari diyebiliriz) sonrasında öyle bir uyku kaçması, asi davranışlar sergileyen birtakım kas gruplarının hiç gereği yokken yay gibi gerilmesi sayesinde sabaha kadar gözümü kırpmadım. O nedenle bütün gün zombi gibi dolandım. Ama tüm bu zorlaştırıcı sebeplere rağmen uzun uzun aradan sonra ilk kez günde sadece 2 ativan almayı başardım!
Ha bir de 12 kişi demişken... 12 Kızgın Adam (12 Angry Men) filmini hatırladım. Sinemanın henüz renklenmediği zamanlarda çekilmiş roman kadar derine nüfuz eden bombastik bir filmdir. 
Dün gece sigarasını yakmış, ceketini omzuna atmış travolta gibi cool çekilirken huzurunuzdan, bu gece şehirler arası otobüste ağzı açık uyuya kalmış, başını uyurken iradesi dışında yanında oturan yabancının omzuna yaslamış, geceler öncesinden uykusuz final haftası yorgunu üniversite öğrencisinin mahcubiyetiyle salonunuzdaki tek kişilik koltukta sızıyorum izninizle...
Tatlı rüya. 
İyi gece.