Miss Kittin & The Hacker - Frank Sinatra

Birkaç gün önce Hale'nin doğum günüymüş. O da 40'ına girmekteymiş benim birkaç ay önce girdiğim gibi. Aynı yaşa basmışız bambaşka hislerle.

Eee boşuna dememişler dünyada 1000 çeşit insan var diye. Sen de 1000, ben deyim 1001 ve geçelim oradan 1001 gece masallarına.

Ve 1001 olsun kesişim kümemizin elemanı, esas hikaye olsun 30 ila 40 yaş arası. Gözünü kapa bak, şimdi de aç. 10 yıl işte böyle geçti sayın Haydarpaşa Tren Garı'ndan kalkan Anadolu Ekspres yolcuları. Siz bir gece trene bindiniz, sabah oldu her zamanki gibi ya da hep size denk geldiği gibi bir saat kadar rötarlı Ankara'da trenden indiniz, Güneyto'nun akranlarından bir çocuk bir elinde biberon, diğer elinde okşamakta olduğu saçınız, daldı uykuya bir gece, sabah bir gece önce geç uyumasından kelli, bir süre rötarlı açtı gözlerini.

İşte hepi topu bu kadar zaman geçmiş gibi 30'dunuz yeni, bir de baktınız 40 olmuşsunuz. 
40 yaşı sevmedim ben, doğumgünümden belliydi zaten. O yüzden bir müddet 30'lara dönmeye karar verdim. Playlist'ten başladım değiştirmeye; bundan böyle bir nevi "Reggaeton is dead baby, Reggaeton is dead"*. Yaşasın elektronik müzik!. 

Bunun üzerine Spotify'ı karıştırmaya başladım ve Bismillah demeden, 30uma yeni ayak basmışken insanı the coolest havasına saniyesinde sokan, 9-6 sünepe banka çalışanı kimliğinden bir anda uzaklaştırıp duayen celebrity efekti yaratarak asi, isyankar bir modda indigo'nun kalabalığına bulaşmadan içeri girip True blue zamanlarındaki Madonna edasıyla adımlar attıran Miss Kittin ve edepsiz şarkısı Frank Sinatra'ya rastlamaz mıyım?

Merak edenler için link: http://youtu.be/G8Q2McwqMPc

Ama bir süredir sinema ve müzik dünyasını yakın markajdan çıkardım, arada bakıp çıkmaktayım. Bu iki dosyayı tekrar tozlu raftan indireceğim. Titizlikle inceleyeceğim. 

İpek ve Cihan'ın gazıyla başladığım kitap yazılmakta tarafımdan. Bu yaz biter dedimdi. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı.

Açıkcası hiçbir hesap tutmadı bu yaz, z raporu her gün şaştı. Oysa 40 yaş icabı üstüme rahat birşeyler giyip minimalist bir yaşama geçiş yapmayı planlıyordum ki faniladan başlayarak kazak ve palto sırtımda, postallar ayaklarımda denizin dibini boyladım. Yükümü azaltıyım derken sekiz katına çıkardım, çıkardın, çıkardı... 40 yaş çok sert başladı...

Zaman Ağır ol Henüz Erken, demek için Güle Güle*

Tatil bitti. Yaz okulu başladı! Görüşmeyeli neler oldu neler! Yeri geldiğinde anlatacağım birer birer! Saat gecenin bilmem kaçı. Sıcaklar desen o biçim. Başımın içinde filler tepiniyor!
Mütemadiyen kafam karışık hem de çok.
Ama somurtmaktansa gülmek bana yakışıyor.
Basıyorum düğmeye, iç ses dayanamıyor, başlıyor dökülmeye.
---
Merve sana diyorum, oluru yok bu işin. Ellerim, ayaklarım, bacaklarım 7 gün 24 saat uyuşuk bir durumda. Karıncalanıyor diye tabir ediyorsunuz ya siz Türkler. Bak tatili yarıda kestim, koştum geldm yanına. Daha tatile çıkarken biliyordum ya hoş, ne tatil tatile benzeyecekti ne İstanbul'daki yeni hayat hayata. 
Aslında birçok kez mesaj gelmiş telefonuma, mailboxıma, her yer her yer mesaj dolmuş, bense kapıdan girenleri bacadan kovmuş, kafam durmuş; evlilik nedir? kimlere evli denir? vesaire birçok soru balonu daha soramadan soruyu sönmüş. Öyle aval aval bakınmakta imişim, dudaklarım sarkmış, ağzım bile açık kalmış.
Hani sevdikleriyle oğlu, kızı, anası, babası, karısı, kocası vs. kavga eder ya insanoğlu, ademkızı; işte o Mulholland Çıkmazı'na** sokan kavgalardan bir seri sunuyoruz bugünlerde. Bbg evini yakaladık uslüp ve içerikte. Sözün bittiği yer ya da ağzından çıkan her sözün seni, insancıl yanını, erdemlerini, doğrularını, olumlu yönlerini bitirdiği... Sen sanki sen olalı hiç doğru yapmamışsın, ya da 3 yanlış 1 doğruyu götürür hesabı; yanlışların doğrularının 3 katının da üstüne çıkmış, eksiye düşmüşsün, ilk ıngaaaa diye ağladığın anda kredi hesabının bakiyesi sıfırın altındaymış... falan...

Bir Heidegger*** değiliz ki sözümüz geçsin. Ahanda Heidegger adındaki aksakallı dede demiş ki:

Bir nehir, köprü kurmɑ niyetimizi körükler, fɑkɑt kɑrşılıklı iki kıyıyı tek bir bütünün pɑrçɑlɑrı olɑrɑk bir ɑrɑyɑ getiren durum bizim nehri geçme isteğimizdir: normɑlde hiç bir ilişkisi olmɑyɑn iki nehir kıyısını bütünleştiren.

Ben de diyorum ki kimse rastlantısal olarak seçmiyor eşini. O belki yargılamamayı, bense can sıkıntısı yerine üreterek yaşamayı öğrenmek için seçtik birbirimizi.

Konuşmaya başlayalı hiç susmayan tatlı su balığı da diyor ki: Yeter artık başım şiştiiii!

*Şebnem Ferah'ın Bugün şarkısının sözlerinden
**2001 yapımı David Lynch filmi
***1976'da ölen Alman filozof

Blog Tatilde

Yaz boyu parmak arası terlikler, pazardan alınmış çakma tşörtler, şortlar ile tam tekmil; aile boyu fantayı gazı kaçmadan bitirecek nüfuslu bir evde, deniz kokarak yazmaktayım bir kitap.
Dileğim sağ salim geçmek okyanusu ve yazdıklarımı size sunmak.